Corsica, Isula bella

Nog een dag en dan zit onze kennismaking met Corsica er op.
Corsica is officieel Frans, maar heeft er feitelijk niks mee te maken. De mensen zijn er geweldig en onze ervaringen met de Fransen zijn helaas anders. Ze spreken Engels, zijn behulpzaam en geinteresseerd, vriendelijk en open. Wie aan Corsica denkt, denkt misschien aan vendetta, de maffia, bomaanslagen van de vrijheidsbeweging en armoede. Welnu, spoel dat beeld maar weg. Corsica is een echt toeristeneiland zonder massatoerisme. Er is veel welvaart, schitterende wegen, goede accomodaties. De meeste toeristen zijn sportieve natuurliefhebbers. Wandelaars, fietsers, motorrijders , kampeerders en automobilisten. Geen Benidormisme of busladingen met dronken jongeren. Opvallend veel Nederlanders hebben Corsica ontdekt. Corsica heeft  voor de wandelaar de G20 nog in petto.
Deze beroemde zware wandeltocht gaat diagonaal door Corsica maar je ziet dan ook werkelijk adembenemende natuur.
Van de mediterrane CCSS eilanden, (Cyprus, Corsica, Sicilie, Sardinie) de grote vier, hebben we er nu drie gezien en qua natuurschoon steekt Corsica er met kop en schouders boven uit. Graag had ik de G20 gelopen, maar dat zit er , gezien de conditie van mijn knieen niet meer in. Corsica is wel een eiland waar ik nog wel een keer terug zou willen komen met iets beter weer, want hoewel heel Europa nu met slecht weer kampte, was het ook hier jammer genoeg onder de norm.
De Fransen noemen het Ile de la beaute, maar het is natuurlijk op zijn Corsicaans : Isula Bella.

Fotos The best of Corsica

Calanches de Piana

Vandaag was het weer een beetje rommelig, droog , maar onderbroken door bewolking. We zijn naar Piana gereden. De weg naar dit dorpje ligt aan de Calanques de Piana. Deze streek kent bizarre rotsvormen. Zo heb je een rots die op een hondenkop lijkt , op een leeuw of een adelaar. Wind en regen hebben deze kunst ontwikkeld in de loop van miljoenen jaren. Opnieuw een fascinerend deel van Corsica ervaren! Ook was het tijd voor Alijda om soevenirs te kopen.
De mooiste dingen komen natuurlijk uit de natuur en dat is bloedkoraal, dat hier op de zeebodem te vinden is. Waarom het nog verkocht mag worden is me een raadsel, maar vermoedelijk zijn het reserves of delen die zijn vrijgegeven voor de handel. Het koraal is hier rood en dat is te begrijpen als je de rotsen van Corsica ziet. De schelpen die het koraal hebben gevormd moeten dus al miljoenen jaren dezelfde minaralen herbergen. Dat is vermoedelijk ijzeroxide.
We hebben besloten om de laatste nacht in de buurt van het vliegveld van Ajaccio door te brengen, want onze vlucht vertrekt al om 7 uur op zondag a.s.
Dat betekent om 05.00u op het vliegveld en dus om 03.00u vertrekken hier in Porto in het pikdonker 2 uur lang door de bergen. Zeker bij mist of regen een risico. Dit is wel zo comfortabel.

Fotos: vlnr Calanques de Piana.

Gorges de spelunca

Vandaag was het weer instabiel. Dan weer regen, dan bewolking, dan weer blue sky. We hebben Porto verkend en hebben daarna een prachtige rit gemaakt door de gorges de spelunca. Deze lange kloof eindigt bij Porto aan de zee en begint landinwaarts bij Evisa. De rit naar Evisa was spectaculair. Porto is een heel leuk plaatsje ingeklemd tussen de rotsen en aan het einde van een kloof. Het heeft een kiezelstrand. Het eerste dat we zagen op Corsica.

Fotos: vlnr Gorges de Spelunca, strand van Porto, Porto.

Naar Porto

Vandaag naar onze laatste bestemming gereden, Porto, uiteraard niet in Portugal, maar in West Corsica. Hemelsbreed misschien 30 km, maar door de bergen is dat 5x zo ver. Naar Calvi geen probleem, maar daarna misten we een afslag en reden we via een andere route de bergen in. Dat was een zware route met een smal weggetje en een slecht wegdek, maar we kregen er geen spijt van. De weg slingerde langs de rotsen op 200 m hoogte helemaal langs de kust met een magnifiek uitzicht, bijna overal. Eigenlijk de mooiste route tot nu toe. Uiteindelijk duurde de rit maar een half uur langer.
Porto ligt prachtig aan de uitgang van een kloof. In onze hotelkamer kijken we tegen een machtige rots op. In dit gebied vind je de Scandolastreek. De rotsen nemen elke moment van de dag een andere kleur aan, van groenig, oranje tot zacht roze. Schitterend!

BASTIA

Het weer was weinig stimulerend voor het strand, (zwaar bewolkt)  daarom zijn we naar Bastia gegaan. Dit is na Ajaccio de grootste stad van Corsica. Onderweg passeerden we de "groene woestijn " .Dit is een onbevolkt gebied dat is bedekt door struiken en rotsen. Le deserts des agriates. Er wonen wat herders en er zijn een paar gehuchten zonder toegangsweg. Een prachtig gebied. In het plaatsje St Florence zijn we gestopt. Mondain plaatsje. Na anderhalf uur kwamen we in Bastia aan. Drukke, vieze, asociale stad met verwaarloosde straten en gebouwen. Weinig bijzonders gezien. Toeristen komen hier aan met de boot en moeten hier zo snel mogelijk wegwezen!  Terug kwamen we in de file terecht en wist de domdom de weg niet meer, maar gelukkig had onze auto nog een eigen navigatiesysteem.

Calvi en Pigna

Calvi is net als Bonifacio een van de middeleeuwse bastions van Corsica, vaak belegerd, maar het staat er nog steeds. De citadel ligt boven op een rots. Een bezoek geeft een prachtig uitzocht op de baai van Calvi met de eeuwige sneeuw in de bergtoppen. De citadel zelf is lang verwaarloosd geweest, maar is onlangs gerestaureerd. Mooi, maar niet erg indrukwekkend. De benedenstad is een gezellige toeristenplaats vol restaurantjes en winkeltjes. Leuk om door heen te banjeren en aan de jachthaven wat te eten. Vervolgens zijn we naar Pigna vertrokken in de bergen. Dit is een middeleeuws gehucht dat bekend staat als kunstenaarsdorp. Er worden vooral muziekinstumenten gemaakt , keramiek en houtsnijwerk. Er worden regelmatig traditionele folkloristische muziekuitvoeringen gegeven en dansvoorstellingen. Het geheel maakte een beetje uitgestorven indruk. We bezochten een winkeltje waar ze houten muziekdoosjes verkochten voor veel te veel geld. Een mooi plaatsje, maar qua kunst viel het tegen.