vrijdag 31 mei 2013

Corsica, Isula bella

Nog een dag en dan zit onze kennismaking met Corsica er op.
Corsica is officieel Frans, maar heeft er feitelijk niks mee te maken. De mensen zijn er geweldig en onze ervaringen met de Fransen zijn helaas anders. Ze spreken Engels, zijn behulpzaam en geinteresseerd, vriendelijk en open. Wie aan Corsica denkt, denkt misschien aan vendetta, de maffia, bomaanslagen van de vrijheidsbeweging en armoede. Welnu, spoel dat beeld maar weg. Corsica is een echt toeristeneiland zonder massatoerisme. Er is veel welvaart, schitterende wegen, goede accomodaties. De meeste toeristen zijn sportieve natuurliefhebbers. Wandelaars, fietsers, motorrijders , kampeerders en automobilisten. Geen Benidormisme of busladingen met dronken jongeren. Opvallend veel Nederlanders hebben Corsica ontdekt. Corsica heeft  voor de wandelaar de G20 nog in petto.
Deze beroemde zware wandeltocht gaat diagonaal door Corsica maar je ziet dan ook werkelijk adembenemende natuur.
Van de mediterrane CCSS eilanden, (Cyprus, Corsica, Sicilie, Sardinie) de grote vier, hebben we er nu drie gezien en qua natuurschoon steekt Corsica er met kop en schouders boven uit. Graag had ik de G20 gelopen, maar dat zit er , gezien de conditie van mijn knieen niet meer in. Corsica is wel een eiland waar ik nog wel een keer terug zou willen komen met iets beter weer, want hoewel heel Europa nu met slecht weer kampte, was het ook hier jammer genoeg onder de norm.
De Fransen noemen het Ile de la beaute, maar het is natuurlijk op zijn Corsicaans : Isula Bella.

Fotos The best of Corsica

Calanches de Piana

Vandaag was het weer een beetje rommelig, droog , maar onderbroken door bewolking. We zijn naar Piana gereden. De weg naar dit dorpje ligt aan de Calanques de Piana. Deze streek kent bizarre rotsvormen. Zo heb je een rots die op een hondenkop lijkt , op een leeuw of een adelaar. Wind en regen hebben deze kunst ontwikkeld in de loop van miljoenen jaren. Opnieuw een fascinerend deel van Corsica ervaren! Ook was het tijd voor Alijda om soevenirs te kopen.
De mooiste dingen komen natuurlijk uit de natuur en dat is bloedkoraal, dat hier op de zeebodem te vinden is. Waarom het nog verkocht mag worden is me een raadsel, maar vermoedelijk zijn het reserves of delen die zijn vrijgegeven voor de handel. Het koraal is hier rood en dat is te begrijpen als je de rotsen van Corsica ziet. De schelpen die het koraal hebben gevormd moeten dus al miljoenen jaren dezelfde minaralen herbergen. Dat is vermoedelijk ijzeroxide.
We hebben besloten om de laatste nacht in de buurt van het vliegveld van Ajaccio door te brengen, want onze vlucht vertrekt al om 7 uur op zondag a.s.
Dat betekent om 05.00u op het vliegveld en dus om 03.00u vertrekken hier in Porto in het pikdonker 2 uur lang door de bergen. Zeker bij mist of regen een risico. Dit is wel zo comfortabel.

Fotos: vlnr Calanques de Piana.

donderdag 30 mei 2013

Gorges de spelunca

Vandaag was het weer instabiel. Dan weer regen, dan bewolking, dan weer blue sky. We hebben Porto verkend en hebben daarna een prachtige rit gemaakt door de gorges de spelunca. Deze lange kloof eindigt bij Porto aan de zee en begint landinwaarts bij Evisa. De rit naar Evisa was spectaculair. Porto is een heel leuk plaatsje ingeklemd tussen de rotsen en aan het einde van een kloof. Het heeft een kiezelstrand. Het eerste dat we zagen op Corsica.

Fotos: vlnr Gorges de Spelunca, strand van Porto, Porto.

woensdag 29 mei 2013

Naar Porto

Vandaag naar onze laatste bestemming gereden, Porto, uiteraard niet in Portugal, maar in West Corsica. Hemelsbreed misschien 30 km, maar door de bergen is dat 5x zo ver. Naar Calvi geen probleem, maar daarna misten we een afslag en reden we via een andere route de bergen in. Dat was een zware route met een smal weggetje en een slecht wegdek, maar we kregen er geen spijt van. De weg slingerde langs de rotsen op 200 m hoogte helemaal langs de kust met een magnifiek uitzicht, bijna overal. Eigenlijk de mooiste route tot nu toe. Uiteindelijk duurde de rit maar een half uur langer.
Porto ligt prachtig aan de uitgang van een kloof. In onze hotelkamer kijken we tegen een machtige rots op. In dit gebied vind je de Scandolastreek. De rotsen nemen elke moment van de dag een andere kleur aan, van groenig, oranje tot zacht roze. Schitterend!

dinsdag 28 mei 2013

BASTIA

Het weer was weinig stimulerend voor het strand, (zwaar bewolkt)  daarom zijn we naar Bastia gegaan. Dit is na Ajaccio de grootste stad van Corsica. Onderweg passeerden we de "groene woestijn " .Dit is een onbevolkt gebied dat is bedekt door struiken en rotsen. Le deserts des agriates. Er wonen wat herders en er zijn een paar gehuchten zonder toegangsweg. Een prachtig gebied. In het plaatsje St Florence zijn we gestopt. Mondain plaatsje. Na anderhalf uur kwamen we in Bastia aan. Drukke, vieze, asociale stad met verwaarloosde straten en gebouwen. Weinig bijzonders gezien. Toeristen komen hier aan met de boot en moeten hier zo snel mogelijk wegwezen!  Terug kwamen we in de file terecht en wist de domdom de weg niet meer, maar gelukkig had onze auto nog een eigen navigatiesysteem.

maandag 27 mei 2013

Calvi en Pigna

Calvi is net als Bonifacio een van de middeleeuwse bastions van Corsica, vaak belegerd, maar het staat er nog steeds. De citadel ligt boven op een rots. Een bezoek geeft een prachtig uitzocht op de baai van Calvi met de eeuwige sneeuw in de bergtoppen. De citadel zelf is lang verwaarloosd geweest, maar is onlangs gerestaureerd. Mooi, maar niet erg indrukwekkend. De benedenstad is een gezellige toeristenplaats vol restaurantjes en winkeltjes. Leuk om door heen te banjeren en aan de jachthaven wat te eten. Vervolgens zijn we naar Pigna vertrokken in de bergen. Dit is een middeleeuws gehucht dat bekend staat als kunstenaarsdorp. Er worden vooral muziekinstumenten gemaakt , keramiek en houtsnijwerk. Er worden regelmatig traditionele folkloristische muziekuitvoeringen gegeven en dansvoorstellingen. Het geheel maakte een beetje uitgestorven indruk. We bezochten een winkeltje waar ze houten muziekdoosjes verkochten voor veel te veel geld. Een mooi plaatsje, maar qua kunst viel het tegen.

zaterdag 25 mei 2013

Naar Ile Rousse via Corte.

Vandaag hebben we het langste stuk over Corsica gereden. Een stuk langs de kust, dat een beetje riviera-achtig aandeed en daarna door een lange valei langs besneeuwde bergen omhoog naar 500 m, waar Corte ligt. De oude stad is een citadel bovenop een rots en het was ooit de hoofdstad van Corsica, toen het nog een zelfstandige republiek was onder de leiding van Pascal Paoli. We hebben gewinkeld en de stad verkend, maar het regende helaas dat het goot en met een korte broek en sandalen voelt dat na een tijdje wat zompig. Een uur later waren we op onze eindbestemming Ile Rousse aan de noordkust van Corsica. Een leuke levendige plaats met een veerboot naar Marseille en Genua.

vrijdag 24 mei 2013

Col de Bavella

Deze bergpas ligt op 1200 meter in het centraal gelegen bergmassief van Corsica in het Nationale park. Echter tweederde van Corsica is nationaal park, dat is zelfs meer dan NieuwZeeland. Dus veel zegt dat niet,maar wel alles over de schoonheid van Corsica. Het was vandaag blue sky, 24oC, maar sinds gisteravond stormt het hier. Een koude wind uit het oosten treft het eiland met windkracht 8. De zon blijft onverstoorbaar schijnen. Maar aangezien we aan de oostkant van het eiland zitten , is naar het strand gaan geen optie met wind uit zee. Gezandstraalt worden met deze wind staat gelijk met levend gevild worden. We besloten daarom naar Zonza te rijden, een gehucht in de bergen vlak voor de beroemde pas van Bavella. Hier kregen we geen spijt van, want de natuur onderweg was echt adembenemend mooi. De temperatuir daalt elke 100 meter met 1oC dus boven op 1200 meter was het nog maar 7 graden. In Zonza probeerden we deux caffees, maar omdat de stroom was uitgevallen door de storm was dat niet meer mogelijk. Op de pas aangekomen woei het zo hard, dat we ons bijna moesten vasthouden aan de bomen. De gevoelstemperatuur was daar dus zo'n 5 graden en daar sta je dan in je korte broekie en je windjack. Toen ik ook het restaurantje nog in ging ontstond er wat hilariteit om mijn beslagen brilletje. Ik snapte dat natuurlijk niet. Na de koffie zijn we weer afgedaald naar de kust naar het plaatsje Solenzara. Het strand van Canella was te winderig, maar bevelen wij weer aan...(zie foto).
Aan de kust nog steeds wind, maar wel 24oC. Uiteindelijk langs diverse strandjes teruggereden naar Cala di Rossa.

donderdag 23 mei 2013

Aanbevolen stranden

De stranden die we aanbevelen in Zuid Corsica : Ciprianu (Corsicaans) st Cyprien (Frans) en Prunedda /Prunella
Het was 27oC , blue sky, windkracht 5. Ik mis mn zeilbootje !

woensdag 22 mei 2013

BONIFACIO

Bonifacio ligt in het zuidelijkste puntje van Corsica en is altijd een belangrijk strategisch punt geweest dat daarom dus regelmatig van eigenaar verwisselde. Het ligt aan de straat tussen Corsica en Sardinie.  Dan waren er weer de Genuezen, dan weer de Fransen, totdat de laatsten het uiteindelijk in handen kregen. Het zal geen verbazing wekken dat ook de zeepiraten lange tijd er hun uitvalsbasis hadden.  Bonifacio zelf was overigens een heer van adel die de stad welvarend en belangrijk maakte en als de stichter wordt beschouwd. Het meest byzondere van Bonifacio is toch wel de unieke ligging van de citadel boven op de leisteenrotsen. Leisteen is een zacht goedje dat makkelijk door weer en wind in vormen kan worden geboetseerd waar je verbeelding mee aan de haal gaat. Het is makkelijk uit te houwen door mensen.
Vandaag kwamen we daar het einde van de ochtend aan. Meteen een flinke trap op om boven in de citadel te komen. Het stadje wemelt van de toeristen en winkeltjes, maar desalniettemin valt er veel te zien en is het een romantisch middeleeuws plaatsje vol steegjes en doorkijkjes. Na een bezoek van enkele uren draaide het weer van bewolkt naar een zonnige 24oC. Ik heb de trappen van de heren van Aragon afgelopen, een steile trap door de rotsen naar beneden , bedoeld om te ontsnappen naar zee natuurlijk . Echt heel byzonder, maar naar boven was best wel zwaar. Reden om dat te vieren met een ijskoud biertje en een voedzame maaltijd. Terug naar Porto-Vechio hebben we een leuk strandje gevonden waar we heerlijk hebben liggen zonnebaden en in Porto-Vecchio s-avonds gedineerd.

dinsdag 21 mei 2013

Naar Fiorini di Cala Rossa

Corsica is Frans, maar aan de plaatsnamen en de Corsicaanse taal zou je zeggen dat het Italiaans was. Het is van Genua geweest en van Pisa. Echter Napoleon Bonaparte is in Ajaccio geboren en nadat hij een wereldrijk had opgebouwd, kon hij moeilijk zijn eigen geboorteland niet gaan inlijven. Door Napoleon is Corsica dus Frans.
Vandaag reden we van Ajaccio naar Porto Vecchio. Een rit van 135 km, maar wel door de bergen. We deden er 5 uur over met stops meegerekend. Het weer was zwaar bewolkt en af en toe een drupje regen. Maar de temperatuur was rond de 20oC. In de bergen waar we voornamelijk doorheen reden was het dan 12oC . Het was een mooie rit met veel haarspeldbochten door een landschap vol rotsen, heide, struikgewas en wouden, maar heel heel erg groen. Een soort Schotland met een flinke scheut Corfu. In Propriano zijn we gestopt om wat te drinken en te rusten (en een lekker flesje wijn te kopen). Sart`ene is heel byzonder omdat het op een rots ligt. Maar nadat we hier 3 rondjes in het dorp hadden gereden en nog geen parkeerplaats vonden zijn we maar doorgereden. Vandaar wordt het weer vlak en in dit gebied vind je de menhirs. Deze grote stenen zijn heilige stenen met een beeltenis van een mens erop. Voorouderverering. Je vind ze ook in Spanje, Frankrijk, Sardinie, Bretagne en de Britse eilanden. Maar het meest bekend is de menhir natuurlijk van Obelix!
Er was niet genoeg tijd om ze te bekijken. Halverwege de middag kwamen we op onze bestemming aan.

maandag 20 mei 2013

AJACCIO

Vandaag zijn we het centrum van Ajaccio wezen verkennen en het weer knapte geleidelijk op tot we 24oC maten. Het is een gezellige binnenstad met veel winkeltjes en bejaarden op schoolreis. In de haven lag een enorm cruiseschip. Het hotel is een beetje gedateerd en ook hier een bus vol bejaarden. In de middag zijn we langs de baai van Ajaccio gereden naar de kaap. Hier liggen de Isles de Sanguinaires. (Bloeddorstige eilanden?) Eilanden met wachttorens. Een wandeling van 45 minuten gemaakt.  Lekker in een restaurantje op het strand gegeten. Het was een heerlijke dag en het weer viel dusreuze mee!

donderdag 9 mei 2013